Veel mensen krijgen vroeg of laat een keer (onbewust) te maken met een miskraam. Dit kan veel verdriet geven bij de ouders. Natuurlijk zijn de mannen enorm verdrietig; zij voelen veel machteloosheid. En de vrouwen ervaren intens, vanwege de veranderingen in het lichaam die een zwangerschap, en ook een miskraam met zich meebrengt.
Uit eigen ervaring weet ik hoe je in een zeer korte tijd veel plannen maakt voor een kindje. Ook al weet je dat je nog maar kort zwanger bent, het verlies is groot wanneer blijkt dat het kindje niet geboren mag worden. Door mijn energetische gevoeligheid heb ik na de miskraam prachtige ervaringen opgedaan, die ik graag met je wil delen. Dat ze je troost mogen geven.
Ik verloor in 2009, vroeg in de zwangerschap, mijn dochter Lana. Dit was de naam die zij zelf aangekondigd had. En hoewel ik heel mijn leven al energetisch gevoelig ben, heb ik haar de eerste 3 jaar na het ‘verlies’ nooit bij me opgemerkt. (‘verlies’ tussen aanhalingstekens omdat ze me nooit verlaten heeft) Tot het moment dat zij zich aan mij liet zien op foto’s. Vaak stond ze afgebeeld naast mij op een foto, bij haar vader of bij haar jongere broertje. Ze begon te communiceren met me, en vertelde me dat ze het niet erg vond dat ze niet fysiek bij ons kan zijn, want dan zou haar jongere broertje nooit geboren zijn. Ik raakte namelijk 2 maanden na de miskraam opnieuw zwanger van mijn zoon. Mijn dochter is bij haar hemelse oma, mijn bet-overgrootmoeder uit Suriname.
Samen kwamen ze me vaak een bezoekje brengen. Lana maakte zichzelf dan kenbaar aan mij. Ik voelde dan wind in mijn gezicht en over mijn arm heen waaien. Als ik mijn armen uitstrekte naar haar, kon ik haar zelfs voelen. Ik voelde de energie, de omtrekken van een kind. Terwijl ze dan bij me zat, genoten we van elkaars aanwezigheid. Vaak zat ze ook te dollen, zoals een jong kind dat kan. Het is iets waar ik zeer dankbaar voor ben om mee te hebben mogen maken. Ook al was ik pas 5,5 week zwanger, er hoorde al een kinderzieltje bij het vruchtje in m’n buik. En deze is aan mij verbonden, een leven lang is zij mijn kind. Mijn dochter en ik kozen ooit om samen deze miskraam te ervaren. Ik zie ook dat ik deze miskraam nodig had om te kunnen groeien als mens. Zij had dit nodig om te kunnen groeien als begeleider. Momenteel wordt ze door mijn gids, haar hemelse oma, opgeleid om op een dag zelf iemand te mogen gaan begeleiden. Zo zie je maar dat lessen niet alleen tijdens je fysieke leven voltrokken worden. Later kreeg ik nog twee miskramen en ook met dit jongetje (Pepijn) en meisje (Liz) had ik deze zelfde connectie. Heel waardevol! Deze zielen zijn inmiddels opnieuw geïncarneerd.
Een kinderziel kiest zijn eigen ouders uit. De ouders waar het zich goed bij voelt, van wie hij of zij een hoop kan leren, maar ook áán wie hij of zij veel kan leren. De kinderziel en de ouders zijn ooit een overeenkomst aangegaan om dit allemaal samen te mogen gaan ervaren. Door deze levenslessen groeien we als ziel. En dat kan een les zijn waarin zij onze kinderen worden, maar dat kan ook betekenen dat de les het verlies van ons kind is.
Het kan zijn dat één van de twee begint te twijfelen wanneer het moment van leven daar is. De kinderziel vindt de wereld misschien toch te spannend, en keert nog een tijdje terug naar het Universum, om daar te wachten op een ander volgend leven. Een miskraam, doodgeboorte of wiegendood is dan het gevolg. Andere redenen vanuit de kinderziel kunnen zijn dat het er bewust voor kiest om een ziektebed of zelfs een stervingsproces mee te maken.
Ook vanuit de moeder kan een miskraam ontstaan. Wanneer de moeder vol met negatieve gedachten en emoties zit, niet goed in haar vel zit, of niet klaar is voor een baby, dan kan een zwangerschap ook eindigen. Zorgen en negatieve gedachten kunnen een miskraam in gang zetten. Wanneer deze mentale situatie van de moeder bij de levenslessen van het kind hoort, dan zal het kind wel geboren worden. Ook die situatie hebben zij samen ooit overeengekomen, tenminste, de lessen die zij graag samen willen leren. Niet wetende hoe dat in de praktijk dan eruit zou komen te zien. Een kinderzieltje groeit achter de schermen met zijn leeftijd mee. Zo heeft een kind het heerlijke speelse wat het in het Aardse leven ook heeft. Rennen door de kamer heen, kiekeboe spelen samen met zijn levende broertje of zusje, grapjes maken en alles wat daar nog meer bij hoort. Echter is het wel mijn beleving dat zij veel wijzer zijn. Zij kunnen achter de schermen kijken omdat zij overgegaan zijn en weten veel meer over het leven en ons, dan wijzelf. Daardoor kunnen zij serieuze ‘volwassen’ adviezen geven. Adviezen die ons belangrijke inzichten kunnen geven. Dit kan via de natuur, gesprekken die je opvangt tussen andere mensen, via je paranormale gaven en dromen. Dus let op de tekenen die zij je geven.
Onze spirituele kinderen zijn vaak om ons heen. Wanneer je maar aan hem of haar denkt, dan zijn ze al bij je. Niet figuurlijk, maar letterlijk staat je kindje dan naast je. En ook al zie je hem of haar niet, je kind is echt aanwezig. Je kunt dus ook gewoon tegen hem praten, in gedachten of hard op. Want jouw kind verlangt net zo goed naar jouw aandacht of erkenning. Het zal je altijd begrijpen wanneer je dit niet goed durft, of wanneer je helemaal geen weet hebt van zijn bestaan. Daar hoef je je dus niet schuldig over te voelen. Maar wanneer je het wel weet, en je wilt dit graag proberen, praat dan tegen je kindje. Je kunt bijvoorbeeld voor het slapen gaan, iets vragen aan je kind. Zorg ervoor dat je niet gestoord kunt worden terwijl je je gaat concentreren op je vraag en antwoord en ga lekker ontspannen liggen. Adem een paar keer rustig diep in en uit, en stel je vraag. Vraag daarbij ook of je kind je in je droom wil bezoeken. Er is een grote kans dat je dit voor elkaar krijgt. Misschien niet meteen, maar blijf proberen. En sta open voor andere vormen van communicatie, want misschien ben je wel makkelijker te bereiken via de tekst van een liedje bijvoorbeeld.
